کرونا و سفر مجازی به اعماق ناشناخته درون - کوه سفید

شاید بتوان فضای مجازی را برای نسل جوان یک نوع گردشگری ماجراجویانه برای کشف رازها و توانایی های ذاتی افراد تلقی کرد. عامل مهم ارتقاء و رشد این گردشگری تحول عظیمی است که امکان ارتباط با یکدیگر را برای ما فراهم آورده که این امکان بر بستر اینترنت و به ویژه با ظهور ویدئوهای آنلاین (به عبارتی لایو) فراهم می گردد.

یکی از عوامل کلیدی در این زمینه مطرح شدن افراد با ارائه ایده ها در زمینه تخصص خودشان است، با این کار افراد خیلی راحت تر به جهانیان می گویند که بیایید با کمک همدیگر در یافتن راهکار های جدید شکست کرونا کمک رسانیم، و حتی برخی از کارشناسان پا را فراتر گذاشته و لایوهای پساکرونا منتشر می نمایند.

در واقع بیشتر کارشناسان با به اشتراک گذاری ایده ها، می توانند به یک رویکرد جدید و مناسب دست پیدا نمایند. به عبارتی افراد سابقاً جهت شرکت در کارگاه های آموزشی، وبینارها، همایش ها بایستی هزینه می کردند؛ اما این گردشگری انگیزه و سکوی پرش شد تا به بهترین نحو ممکن افکار و نظراتشان را مطرح نمایند. خیلی از افراد با شرکت در این لایوها، به یک نوآوری در کسب و کار رسیده و زندگی فردی و اجتماعی خودشان را متحول کردند.

بارها و بارها این عبارت را شنیدیم که افراد برنامه های تلویزیونی را کسل نماینده و بی ثمر تلقی می نمایند. همزمان با بحران کرونا، اتفاق عظیمی در جامعه مجازی در حال روی دادن است، و آن هم گردشگری پرسونا برندینگ است. شاید ما در ابتدای جهت این سفر جذاب باشیم؛ اما کاربرانی که مشغول فراوری محتوا در زمینه گردشگری هستند، هر چند ویدئوهای کوتاه و برخلاف اینکه ظاهری غیر حرفه ای دارند، مثل موشک بالستیک سریع اوج می گیرند. البته شاید هم عده ای دچار توهم فانتزی شده و با فالوورهای تقلبی سعی در شناساندن و قبولاندن یک چهره برند از خود در این فضا هستند.

در واقع افراد کارشناس فعلا تلویزیون را از اولویت خارج نموده اند و به جای آن بر روی فراوری و انتشار محتوا به صورت آنلاین متمرکز شده اند. از سوی دیگر این موج، قدم عظیمی در رشد افراد از دیدگاه کنکاش درونی خود و یافتن نقاط قوت و مانور دادن مهارتشان است، یعنی با اشتراک گذاری ایده ها و کلیدواژه ها در جهت منافع عمومی قدم بردارند. در واقع فکر گردشگری و سفر مجازی آن هم به وسیله توزیع محتوا بدون اتکا به تلویزیون و رسانه دیگر، واقعا برای افراد وسوسه انگیز است، حداقل افراد تمایل دارند یک بار آن را امتحان نمایند، اما این گردشگری نوظهور، در پساکرونا همچنان برند خواهد ماند؟

در واقع تاثیر برنامه های لایو بر روی افراد مشابه برنامه تلویزیونی هست یا نه؟ آخر چطور می گردد که این همه مدت به یک صفحه جادویی کوچک زل زد و بهترین ایده ها را کسب کرد؟ شاید افراد از اینکه ایده ها و تجربیات ارزشمند خودشان را با دوستان و همکاران شان در فضای مجازی به اشتراک می گذارند؛ بسیار راضی بوده و حس آرامش کسب می نمایند. در واقع با وجود بحران کرونا این لایوها به یک سکوی مجلل برای شناسایی و انتشار ایده ها تبدیل شده است. بسکمک از موسسات گردشگری و آموزشی اکنون با برگزاری ویدئوهای آنلاین و لایو، توجه و علاقه مخاطبان خاص خود را دوچندان نموده اند و این سبک به اصطلاحی مثل کرونا همه گیر شده است، تا جایی که وزارت گردشگری در کوشش برای ارائه بسته های حمایتی در این زمینه است.

بیش از صدها نفر از اساتید و فرهیختگان این صنعت توانسته اند تعداد بی شماری را به مخاطبان خود بیفزایند؛ این امر نشانگر این است که نیازمند یک جهش عظیم و تاثیرگذار آموزشی در صنعت گردشگری هستیم. بحران کرونا در بهار 99 برای نخستین بار در طول نظام آموزشی ایران، تحول شگرفی ایجاد کرد تا افرادی که در اقصی نقاط جهان به اینترنت دسترسی دارند بتوانند برجسته ترین اساتید و معلمان و کارشناسان را به خانه هایشان ببرند.

شاید این یکی از پیامدهای خوب بحران کووید 19 بود تا نظام آموزشی کشور به ویژه در صنعت گردشگری رشد کند. خیلی از افراد ساعت های زیادی را صرف دیدن این لایوها نموده و صحبت های آنان را به دقت گوش می نمایند، چیزهای مختلفی یاد می گیرند و حتی سعی می نمایند حرکات و عادات آنها را تقلید و سپس دانش و مهارت های شخصی خود را به آن بیفزایند.

این موضوع دستورالعمل یک صعود باشکوه در عرصه آموزش، نوآوری به اشتراک گذاری و یادگیری بیشتر است. به همین دلیل می توان گفت بحران کرونا در بهار سال جاری منجر به یک انقلاب آموزشی خواهد شد. همه می توانند بخشی از عناصر این انقلاب باشند. اگر واقعا به یکدیگر گوش کنیم و از یکدیگر بیاموزیم؛ آینده درخشانی در انتظار تک تک ما خواهد بود تا در آینده، نسل های تربیت شده در فضای مجازی آن هم در صنعت گردشگری مدیران و مسئولان فرهیخته ای شوند.

ملیحه صفری /فعال حوزه گردشگری و روزنامه نگار