زندگی لاکچری لک لک هادرکپرجودکی - کوه سفید

نسرین صفربیرانوند؛ وارد روستای کپر جودکی که می شوم. روستایی که حالا به روستای لک لک ها معروف است، اولین چیزی که توجهم را جلب می نماید لانه های لک لک ها روی تیرهای چراغ برق است، جلوتر که می رویم تعداشان زیاد می شود تا حالا این همه لک لک یک جا ندیده ام. محو تماشا و حرکات شان می شوم.

از ماشین پیاده می شوم تا از لک لک ها عکس بگیرم اما شورای روستا که من را همراهی می نماید، می گوید: خیلی نزدیکشان نشوید چون از دوربین هراس دارند همینطور هم می شود با اینکه فاصله زیادی با آنها دارم اما به محض اینکه گوشی را سمت آنها می گیرم پرواز می نمایند.

آسمان کاملا آبی و صاف است روزی که من برای گزارش به روستای می روم، تماشای پرواز لک لک ها در آسمان آبی حس خوبی به من می دهد. کپر جودکی خانه لک لک ها است. لک لک ها حالا دیگر از اهالی روستا محسوب می شوند، زیرا به قول بانو ساعت لک لک ها دوازده ماه سال را اینجا هستند، همنشینی لک لک ها با مردم نشان می دهد مردم روستا مهمان نواز هستند.

داخل حیاط بانو ساعت لانه لک لک ها است، لک لک ها بی هیچ ترسی در آشیانه خود زندگی می نمایند، وقتی از بانو ساعت می پرسم لک لک ها چند سالی است که اینجا زندگی می نمایند، می گوید: 50 سال است که من به این روستا آمده ام لک لک ها بوده اند البته تعدادشان کم بود، اما اکنون تعدادشان زیاد شده است.

او می گوید: یک سال پای یکی از لک لک ها شکست خیلی ناراحت شدم، روزها مواظبت کردم تا اینکه خوب شد و به آشیانه اش برگشت.

وقتی می خواهم از او عکس بگیرم ابتدا امتناع می نماید اما بالاخره راضی می شود، پسرش که شورای روستا است تعجب می نماید، می گوید: مادرم تا به امروز اجازه نداده یک عکس هم از او بگیریم حتی در جمع های خانواده ای، حتی با آب و تاب ماجرا را برای همسرش تعریف می نماید.

لک لک ها اینجا دلهره ندارند. اینجا کسی با لک لک ها کاری ندارد و به قول اهالی اگر نباشند دلشان برایشان تنگ می شود. لک لک ها می آیند و می روند بدون اینکه کمترین خطری را احساس نمایند.

اهالی روستای کپر جودکی که حالا به روستای لک لک ها معروف شده مهربانند و مهمان نواز ، وقتی می بینم با روی گشاده از من استقبال می نمایند با خودم می گویم لک لک ها حق داشته اند اینجا را خانه امن خود انتخاب نمایند.

از کوچه های روستا که عبور می کنم، تیرهای برقی را با فاصله کم می بینم که روی آنها لانه های لک لک ها است. روستای کپر جودکی با تالاب بیشه دالان حدود یک کیلومتر فاصله دارد، تا نزدیکی تالاب بیشه دالان هم می رویم اما چون وسیله نیست نمی توانیم تا خود تالاب برویم.

فضای اطراف تالاب پر از زیبایی است درختان گز، آب و کوه سفید پوش از برف که گویی نقاشی شده است، اطراف روستا هم لک لک ها روی تیرهای برق آشیانه ساخته اند.

جای خالی اقامت گاه بوم گردی خانه های روستا بعد از زلزله سال 84 مقاوم سازی شده اند ، تقریبا بیشتر کوچه های روستا سنگ فرش هستند، سطل های زباله هم تقریبا در همه کوچه ها نصب شده است، راه دسترسی به روستا هم آسفالت است، روستا آب ، برق و گاز دارد. در حالی که وجود اقامتگاه ها و خانه های بوم گردی برای روستای یک ضرورت است، اما وقتی از اهالی و شورا می پرسم تا به امروز اقدامی برای ایجاد خانه های بوم گردی انجام نشده است، پاسخشان خیر است.

بچه ها از لک لک ها انشا می نویسند. اینجا بچه ها هم مانند بزرگترها با لک لک ها انس گرفته اند و از نبودنشان دلشان می گیرد، همینطور که در روستای چرخی می زنم دانش آموزان دختر و پسر را می بینم که از مدرسه به سمت خانه می روند، می گویم هر کدام دوست دارید صحبت کنید، جز ندا که کلاس ششم است کسی حاضر به صحبت کردن نیست، می گوید: تماشا لک لک ها حس خوبی را در من ایجاد می نمایند، نام روستا هم لک لک ها است، ما از لک لک ها عکس می گیریم و در خصوص آنها انشا و داستان هم می نویسیم.

او با همان شور و شوق بچگانه و با آب و تاب می گوید: من خیلی لک لک ها را دوست دارم صدای لک لک ها را می شنویم آرام می شویم، هیچوقت هم آنها را اذیت نمی کنیم.

وقتی که از آنها عکس می گیرم می گویند شبکه چند پخش می شود، حال و هوای بچه های روستا هم خاص است. لک لک ها مایه خیر و برکت هستند.

خداداد کرزبر از اهالی روستا که 58 سال سن دارد ، وقتی متوجه می شود من خبرنگارم من را به خانه دعوت می نماید، صفا و صمیمیت اهالی روستا حالم را سر جا می آورد.

او می گوید: لک لک ها اینجا حق آب و گل دارند، سابقه زندگی لک لک ها در روستا به پنج دهه پیش برمی شود. قبل از زلزله سال 84 خانه های روستا دو طبقه بودند و آشیانه آنها روی پشت بام ها بود، اما حالا که خانه ها یک طبقه ساخته شدند لک لک ها روی تیرهای برق لانه می سازند.

مردم مواظب لک لک ها هستند و معتقدند وجودشان نعمت و خیر بزرگی است. چندین توریست از ترکیه به روستا آمدند برایشان جالب بود که لک لک ها اینجا ماندگار شده اند.

قدم توریستان روی چشم ما، مردم روستا آماده پذیرایی از توریستانی هستند که از اقصی نقاط کشور و جهان اینجا را انتخاب نموده اند، اما انتظار داریم مسوولان هم به روستا توجه نمایند.

حمام قدیمی در روستا هست که سال ها است از آن استفاده نمی شود، می شود آن را به سفره سرای سنتی برای پذیرایی از توریستان تبدیل کرد.

اهالی هوای لک لک ها را دارند سعید کرزبر هم از جوانان روستا است که وجود لک لک ها را در روستا مایه آرامش عنوان می نماید و می گوید: لذت بخش است صبح که از خواب بیدار می شوی و لک لک ها را می بینی، اینجا اهالی هوای لک لک ها را دارند.

لک لک ها اینجا بومی و اهلی شده اند، تابستان که می شود برای پیدا کردن چوب داخل کوچه قدم می زنند و کسی هم با آنها کاری ندارد، البته غریبه که بیاید از خودشان واکنش نشان می دهند.

او می گوید: با توجه به اینکه جمعیت قابل توجهی از روستا را جوانان و نوجوانان تشکیل می دهد، و از طرفی با توجه به ظرفیت توریستی روستا می شود اقداماتی را در راستای جذب توریست انجام داد که منجر به اشتغال و عایدی زایی شود.

مردم به لک لک ها احترام می گذارند ماشاالله پیریایی هم از اهالی روستا است که به گفته خودش بیش از 80 سال سن دارد، او می گوید: سال ها پیش شاید همه ساکنان روستا 16 نفر بودند، اما حالا بیشتر از 300 نفر ساکن روستا هستند، لک لک ها هم یادم هست در گذشته تعدادشان کم بود اما حالا روز به روز به تعدادشان افزوده می شود.

مریم رشنو همسر ماشاالله هم می گوید: از زمانی که من از روستای پدری مان به اینجا آمده ام لک لک ها بوده اند، البته لک لک ها در زبان محلی الرگ نامیده می شدند.

روستایی امن برای پرندگان و توریستان

روستای کپر جودکی نه تنها محل امنی برای لک لک ها است، بلکه برای توریستان و مسافران هم امن است، سطل زباله های روستا هم در امان هستند، با وجود اینکه سال ها از نصبشان می گذرد اما آسیبی به آنها نرسیده است.

اینجا اهالی روستا و توریستان خودروها را بدون هیچ ترسی پارک می نمایند، زیرا می دانند خطری متوجه شأن نیست.

کپر جودکی مأمنی امن برای لک لک ها جعفر کرمی پور، شورای روستا هم که برای تهیه گزارش با او هماهنگ نموده ام و مانند اهالی روستا رسم مهمان نوازی را خوب به جا می آورد، می گوید: روستای کپر جودکی با یکصد خانوار و 400 نفر جمعیت جزو بخش شیراوند است، فاصله روستا تا بروجرد 10 کیلومتر است.

روستای کپر جودکی به واسطه نزدیکی با تالاب بیشه دالان از ظرفیت توریستی قابل توجهی برخوردار است، نزدیکی روستا با تالاب باعث شده پرندگان مهاجر و بومی از این روستا عبور نمایند.

لک لک ها اما سال ها است که کپر جودکی را مأمنی برای خود برگزیده اند، و در حال حاضر بیش از 16 جفت لک لک آشیانه خود را روی تیرهای برق روستا ساخته اند.

وجه تسمیه روستا

آنطور که من از بزرگان شنیده ام حدود 150 سال پیش تعدادی از طایفه جودکی پل دختر که مخالف دولت بوده اند به اینجا می آیند و خانه های کپری را بر پا می نمایند و همین باعث می شود به کپر جودکی معروف شود.

اما در خصوص لک لک ها پدرم تعریف می نماید که سال 53 به مکه مشرف می شود و بعد از اینکه به روستا می آید یک جفت لک لک روی پشت بام لانه می سازد، آنها معتقد بودند لک لک ها پشت سر حاجی ها آمده اند و به همین علت مردم آبادی احترام خاصی برای لک لک ها قائل هستند.

تا قبل از زلزله که روی پشت بام ها لانه درست می کردند اما با آمدن زلزله شرایط تغییر کرد و لک لک ها به تیرهای برق کوچ کردند. قبلاً لک لک ها در آمد و شد بودند اما سال ها است که ماندگار شده اند و به تعدادشان افزوده می شود، همین هم باعث شده توریستان متعددی از کشور و خارج کشور برای تماشا لک لک ها به اینجا سفر نمایند.

نوروز سال جاری بود که زن و مردی که هر دو پزشک بودند به روستا آمدند، می گفتند: به خدا که برترین جای جهان آمده ایم، علاوه بر جذابیت لک لک ها خوش اخلاقی مردم کپر هم باعث شده که توریستان راضی از اینجا بیرون بروند.

اقدام شرکت برق برای جلوگیری از برق گرفتگی لک لک ها

الان حدود 16 جفت لک لک در روستا ماندگار هستند، اما در اوایل بهار و تعطیلات شاهد حضور بیش از 200 لک لک روی تیرهای برق هستیم که فضایی خوب را ایجاد می نمایند.

ما لک لک ها را تنها نمی گذاریم و نسبت به آنها احساس مسوولیت می کنیم، سال گذشته 10 لانه فلزی را برای لک لک ساخته ایم زیرا وزش باد باعث می شد روزی چند بار لانه شان خراب شود از طرفی به شبکه برق آسیب نمی رسد اداره برق در تهیه بالا بر یاری کرد.

کار دیگری که با یاری اداره برق بروجرد برای جلوگیری از آسیب به لک لک ها انجام دادیم جا به جایی ترانس برق بود اتفاقی که باعث شد لک لک ها آسیب نبینند زیرا قبل از این شاهد برق گرفتگی لک لک ها بودیم.

کشاورزی پاسخگو نیست

شغل اصلی مردم کشاورزی و دامپروری است اما با توجه به افزایش جمعیت کشاورزی دیگر پاسخگو نیست، همین هم باعث شده 50 درصد جوانان روستا برای پیدا کردن شغل مهاجرت نمایند.

نکته دیگر اینکه نزدیکی روستا به تالاب بیشه دالان باعث شده کشت گندم و جو جواب ندهد در زمستان زمین غرقابی و در تابستان خشک است، موضوعی که باعث شده نیمی از اراضی کشاورزی بدون استفاده رها شود.

عدم بازنگری طرح هادی، مانع ایجاد اقامتگاه بوم گردی

یکی دیگر از چالش های روستا عدم بازنگری طرح هادی است که باعث شده از 15 سال پیش ساخت و ساز در روستا متوقف شود و ما در زمینه ایجاد اقامتگاه بوم گردی دستمان بسته باشد.روستا بر خلاف بسیاری از روستاهای دیگر جوان است اما به علت نبود شغل خیلی از آنها ناچار به مهاجرت می شوند.

روستای کپر جودکی امنیت دارد

نکته ای که دلم می خواهد به آن اشاره کنم اینکه کپر جودکی یکی از روستاهای امن است، شما سطل زباله فرسوده ای نمی بینید یا اینکه نمی بینید سطل زباله ای به سرقت رفته باشد با اینکه حدود 12 سال است که نصب شده اند.

در مجموع روستا از هر لحاظ امنیت دارد، تا جایی که من آگاه هستم از 30 سال گذشته تا به امروز غریبه ای وارد روستا نشده است، مردم روستا زمین را به غریبه نمی فروشند.

اما در خصوص لک لک ها نکات جالبی وجود دارد ، به عنوان نمونه هنگام ترس نوک هایشان را به هم می زنند و از خودشان صدا فراوری می نمایند، یادم است چند وقت پیش یک جفت درنا آمده بودند که روی تیربرق بنشینند اما آنها با سر و صدا اجازه ندادند.

گزارش ما در راستای معرفی روستای کپر جودکی انجام شد، اما انتظار ما از مسوولان و متولیان این است که با ایجاد زیرساخت های توریستی در این روستا زمینه اشتغال و توسعه روستا را فراهم نمایند، وجود لک لک ها و نزدیکی روستا به تالاب بیشه دالان ظرفیت مهمی برای جذب توریست به شمار می رود.