وقتی نور، اسرار سیاه چاله مشهور را فاش می نماید! - کوه سفید

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران به نقل از گیزمگ، ستاره شناسان دو سال پیش، نخستین عکس مستقیم را از یک سیاه چاله منتشر کردند. این گروه پژوهشی اکنون نسخه جدیدی از این تصویر منتشر نموده اند که قطبش نور را در اطراف این جرم نشان می دهد.

دیدن سیاهچاله ها بسیار سخت است. نور نمی تواند از کشش گرانشی شدید آنها فرار کند اما به لطف محیطی که این اجرام در اطراف خود ایجاد می نمایند، می توان حداقل تصویر شبح مانندی را از آنها دید.

هنگامی که سیاه چاله ها مقادیر زیادی از غبار و گاز را به سوی خود می کشند، این ماده گرم می گردد و در یک ساختار دیسک مانند موسوم به قرص برافزایشی(accretion disc) می درخشد و سایه ای دایره ای شکل در مرکز سیاهچاله به جا می گذارد. این همان پدیده ای است که تلسکوپ افق رویداد (EHT) ثبت کرد و تصویر آن در آوریل 2019 منتشر شد. این تصویر، سیاه چاله عظیمی را در مرکز کهکشان مسیه 87(M87) نشان می دهد که در خوشه دوشیزه و در فاصله حدود 55 میلیون سال نوری قرار گرفته است.

پژوهشگران اکنون تجزیه و تحلیل های بیشتری را در خصوص داده های این پروژه انجام داده اند تا قطبش نور را در سراسر این حلقه اندازه گیری نمایند. نور هنگام عبور از میادین مغناطیسی اطراف سیاه چاله، به قطبش دچار می گردد؛ بنابراین، ستاره شناسان می توانند با اندازه گیری نوری که به قطبش دچار شده است، درک بهتری از آنچه در این محیط مرموز می گذرد داشته باشند.

کالین لونسدیل(Colin Lonsdale)، سرپرست این گروه پژوهشی گفت: قطبش، یک ابزار قدرتمند برای ستاره شناسان است تا با یاری آن بتوانند شرایط فیزیکی را در بیشتر محیط های ناملایم دنیا آنالیز نمایند. قطبش می تواند سرنخ هایی را در خصوص قدرت و جهت گیری میادین مغناطیسی و همچنین اطلاعاتی در خصوص ماده نامرئی که میان ما و ماده ای که امواج رادیویی را منتشر می نماید، ارائه دهد.

این گروه پژوهشی به صورت ویژه در پی کسب اطلاعات بیشتر در خصوص فوران های قوی است که بعضی از این سیاهچاله های عظیم منتشر می نمایند. تعیین نیست که چرا سیاه چاله ها مقدار زیادی از این مواد را به جای کشیدن به داخل، بیرون می ریزند. پژوهشگران با آنالیز قطبش نور نزدیک افق رویداد و سپس راه اندازی مدل ها دریافتند گازی که به شدت مغناطیسی شده است، می تواند این فوران ها را شرح دهد.

کوتارو موریاما(Kotaro Moriyama)، از پژوهشگران این پروژه گفت: تصاویر قطبش نشان می دهند که این فوران، توسط جریان پلاسما شکل گرفته است که توسط میادین مغناطیسی مجاور سیاه چاله محبوس می گردد و در برابر جاذبه قوی مقاومت می نماید.

این پژوهش، در Astrophysical Journal Letters به چاپ رسید.