در اولین تجربه کمپینگ خود، از این اشتباهات دوری کنید - کوه سفید

سال جاری به علت شیوع ویروس کرونا و تعطیلی بعضی از مکان های اقامتی یا عدم اطمینان از ایمنی و نظافت آن ها، افراد زیادی در پی کمپ در طبیعت هستند. چه قصد داشته باشید که به سفری یک شبه در پارکی جنگلی نزدیک محل اقامت تان بروید و چه در پی برنامه ریزی یک سفر چندروزه در جهتهای هایکینگ و کوهنوردی باشید، باید قبل از سفر، با نکات ضروری و مهم برای کمپینگ آشنا شوید.

به همین منظور خبرنگاران میخواهد شما را با رایج ترین اشتباهاتی که افراد در اولین تجربه کمپینگ خود مرتکب می شوند، آشنا کند تا با توجه به آن ها، سفری لذت بخش و آرام برای خود رقم بزنید.

11 اشتباه رایج در اولین تجربه کمپینگ:

• استفاده از وسایل تازه
• برپا کردن چادر در تاریکی
• همراه نبردن وسایل لازم
• سنگین کردن کوله و همراه بردن وسایل اضافی
• مراقبت نکردن از مواد غذایی
• لباس نامناسب پوشیدن
• آماده نبودن برای اتفاقات غیرمنتظره
• انتظار خیس نشدن
• حدس زدن درباره امکانات محل کمپ
• دست کم گرفتن حیوانات و گیاهان
• بازی کردن با آتش

باتجربه ترین کمپرها هم ممکن است اشتباهاتی در کمپینگ داشته باشند؛ حتی کسانی که تجربه های گوناگونی اقامت شبانه در طبیعت را دارند، کماکان هروقت که کفش کوهنوردی را از پا درمی آورند و آماده گذراندن شب زیر نور ستاره ها می شوند، به روش های تازه برای ساده تر یا راحت تر کردن این تجربه فکر می نمایند. حتی گاهی اشتباهات پیش پا افتاده مثل برنداشتن لباس کافی و بدتر از همه جا گذاشتن چای و قهوه در خانه، از آن ها سر می زند!

1. استفاده از وسایل کاملا نو

اگر برای اولین بار قصد کمپینگ دارید، احتمالا همه وسایل خود مانند کفش کوهنوردی، گاز سفری و چادر را به صورت آنلاین سفارش داده و خریده اید. البته این قضیه به خودی خود مسئله ای نیست، اگر قصد نداشته باشید که آن کفش های نو را برای اولین بار در یک جهت کوهپیمایی چندروزه بپوشید یا برای برپاکردن چادر یا روشن کردن گاز سفری خود تا غروب آفتاب صبر کنید.

پاهای تاول زده، چادر برپا نشده و شکم خالی، قطعا تجربه شما از کمپینگ را خراب خواهند کرد. حتی کوهنوردان و کمپرهای باتجربه هم همواره قبل از رفتن به کمپ، وسایل تازه خود را امتحان می نمایند. شما می توانید چادر نو را در حیاط پشتی یا وسط پذیرایی خانه یک بار برپا کنید تا با روش کار کردن با آن آشنا شوید. نباید فراموش کنید که کفش های نوی خود را پا بزنید و با آن ها راه بروید یا حتی بدوید تا پای شما در کفش جا باز کند و از راحتی آن، مطمئن شوید.

جورجیا فریدمن (Georgia Freedman)، نویسنده غذا و سفرنامه نویس به مجله TGP گفت:

در دوران نوجوانی، من با هم کلاسی های دبیرستانی ام به اردوهای بسیاری رفته ام و به سرعت متوجه مسائل ناشی از امتحان نکردن کفش نو قبل از یک سفر کمپینگ طولانی شده ام. این موضوع، شاید بسیار پیش پا افتاده به نظر بیاید، اما اغلب کسانی که برای اولین بار به چنین سفرهایی می فرایند، از این مساله مطلع نیستند. من قرار است سال جاری برای اولین بار با همسر و فرزندم به یک سفر کمپینگ بروم. فکر می کنم که با وجود بحران شیوع ویروس کرونا، کمپینگ، یک روش ایمن برای سفری چندروزه و استراحت کردن باشد و اگر کفش های تازه بخریم، حتما قبل از رفتن به سفر در چند جهت کوهپیمایی کوتاه تر آن ها را می پوشیم تا از راحتی آن ها مطمئن شویم.

فریدمن بعلاوه می گوید که میخواهد تعداد زیادی چسب ضد تاول هم برای سفر بردارد؛ یک چسب بادوام که می تواند برای جلوگیری از تاول زدن و بعلاوه به عنوان کفی اضافی کفش برای آرام کردن تاول های پا استفاده شود. چسب بهتر از بانداژ عمل می نماید، زیرا در جای خود می ماند. داشتن چند عدد از این چسب ها در جعبه یاری های اولیه همواره ایده خوبی است.

2. برپا کردن چادر در تاریکی

اگر قرار نیست شب را در ماشین بمانید، حتما چادر خود را در روشنایی روز برپا کنید. بله، برپا کردن چادر در تاریکی، کاری بسیار مشکل است و می تواند شما را ناامید کند. اما نکته مهم تری که حتما باید به آن توجه کنید، این است که چادر خود را زیر درخت خشک شده یا آسیب دیده با شاخه های خشک، برپا نکنید، زیرا ممکن است در طول شب یا در حین طوفان، تمام این شاخه ها روی سر شما بریزند.

حواستان باشد که چادر را روی فضولات حیوانی هم پهن نکنید، کافی است که یک بار این اشتباه را انجام دهید تا دیگر هرگز این نکته را نباید فراموش کنید!

اگر با جهت و موقعیتی که در آن قرار دارید، آشنا نباشید، ممکن است که چادر خود را در تاریکی در منطقه ها پست برپا کنید و صبح در یک گودال از خواب بیدار شوید! در کل، شما باید در پی فضایی خالی و مسطح در سایه یک درخت سالم باشید. نزدیک بودن به یک منبع آب مانند چشمه یا رودخانه نیز یک گزینه فوق العاده به شمار می آید.

جک تیلور (Jac Taylor)، موسس و مدیر آژانس سفر و سبک زندگی کروسیبل کانتنت (Crucible Content)، به این مساله اشاره می نماید که اگر مراقب نباشید و حواستان را جمع نکنید، ممکن است چادر خود را در مکانی برپا کنید که با همراهان ناخواسته و ناراضی محاصره شوید. او می گوید:

یک بار که من صبح زود در چادرم با انبوه سایه های کوچک در حال حرکت روبه رو شدم، درس خودم را از این اشتباه گرفتم. من درست روی لانه مورچه های سبز غول پیکر، چادر خودم را برپا نموده بودم. بیشه زارهای استرالیا به هیچ وجه قابل پیش بینی نیستند.

3. همراه نبردن وسایل لازم

بسته به جهت و منطقه سفر کمپینگ، باید وسایل لازم را همراه خود ببرید. شما ممکن است در جایی کمپ کنید که فاصله کمی با مغازه یا داروخانه برای خرید زغال، هیزم یا اسپری دفع حشرات داشته باشد. اما مسافرانی که قصد دارند به دل جنگل بزنند، باید تمام وسایل لازم را به اندازه لازم با خود ببرند.

فهرست وسایل سفر، بسته به نوع سفر کمپینگ و منطقه سفر شما فرق دارد، اما در کل، دقت کنید که به اندازه کافی آب، اجاق گاز سفری با سوخت کافی و حتی کمی بیشتر از کافی، یک قطب نما، کیف یاری های اولیه و پتو همراه داشته باشید. توجه داشته باشید که حتی در روزهای گرم تابستانی هم ممکن است شب های بسیار سردی در انتظار شما باشند.

تریسی بلاک (Tracy Block)، نویسنده و سفرنامه نویس مجله TGP می گوید:

مهم نیست که هوا در طول روز چقدر گرم است یا اینکه سفر شما، یک سفر تابستانی است؛ هرگز فکر نکنید که تاب و تحمل هوای سرد و خنک شبانه را در یک سفر کمپینگ دارید. من، 10 سال پیش در اواخر فصل پاییز به یک سفر کمپینگ در یک پارک جنگلی در شمال فلوریدا رفتم. تمام شب را در چادر از سرما به خودم لرزیدم، چون به اندازه دمای 6- درجه سانتی گراد، پتو با خودم نبرده بودم. روز بعد، دوستم راجع به گرم نماینده های یک بار مصرف به من شرح داد که تا آن لحظه چیزی راجع به آن ها نشنیده بودم.

از آن پس، من همواره با این گرم نماینده ها، سفر می کنم و همواره آن ها را دم دست می گذارم تا قبل از رفتن به کیسه خواب به آن ها دسترسی داشته باشم. این روزها، من حتی چند گرم نماینده استفاده نشده را در جیب های چادرم می گذارم تا هیچ وقت دوباره در سرما گیر نیفتم.

همراه داشتن یک ژاکت سبک بادگیر را نیز نباید فراموش کنید. این ژاکت ها برای در امان بودن از نسیم های سرد بالای قله و گرم کردن شما پس از غروب آفتاب و در طول شب، گزینه فوق العاده ای هستند و برترین ویژگی آن ها، سبک و کم جا بودن است. شما می توانید به سادگی آن ها را تا کنید و در یکی از جیب های کوله خود قرار دهید و در هنگام خواب به عنوان یک بالش نرم در کیسه خواب از آن بهره ببرید.

4. سنگین کردن کوله و همراه بردن وسایل اضافی

همان طور که حدس می زنید، جمع کردن وسیله برای کمپینگ احتیاج به حفظ تعادل دارد. هیچ کس دوست ندارد که وسایل ضروری برای سفر را همراه خود نبرد، اما در همین حین، هیچ کس هم به یک کوله پشتی سنگین و بارکشی علاقه ای ندارد.

اندازه بار و وسایلی که باید همراه خود ببرید، بسته به نوع سفری که در پیش دارید، از تنوع متفاوتی برخوردار است. برای نمونه، وقتی قرار است آخر هفته با ماشین سفر کنید، می توانید یک بسته آجیل اضافی هم بردارید و پشت ماشین بگذارید.

در کل اگر برنامه ندارید به قله یک کوهستان دورافتاده صعود کنید، لازم نیست که نگران وزن وسایل خود باشید. اما اگر قصد دارید که کوله گردی کنید، باید حواستان باشد که چه اندازه باری قرار است روی شانه های خود حمل کنید.

5. مراقبت نکردن از مواد غذایی

مراقبت کردن از مواد غذایی، بسته به مکانی که به آن سفر می کنید، ممکن است امری حیاتی در حین کمپینگ باشد. برای مثال، در بعضی از ارتفاعات، خرس های سیاه ممکن است غذای شما را بدزدند و اگر آن ها را در ماشین قرار دهید، ممکن است حتی به ماشین شما هم صدمه بزنند.

نویسنده ای به نام میشل تولسون (Michelle Tolson) از تجربه خود در حین اولین سفر کمپینگ انفرادی خود می گوید. در این سفر او غذای خود را در جای نامناسبی گذاشته است و وقتی از پیاده روی به محل کمپ برمی شود، با شیشه های شکسته ماشینش روبه رو می شود.

البته خرس ها تنها حیواناتی نیستند که ممکن است غذای شما را بدزدند. اگر غذای خود را در جای مناسبی قرار ندهید، حتی حیوانات وحشی کوچک تر نیز می توانند سفر شما را خراب نمایند. موش ها، سنجاب ها و موش خرماهای زمینی می توانند چادر و کیسه های پلاستیکی را بجوند و پاره نمایند.

پس، وقتی زمان خواب فرا رسید، کیسه مواد غذایی، وسایل بهداشتی معطر و ظرف های کثیف خود را داخل یک کیسه بزرگ بریزید و آن را به یک شاخه بلند محکم درخت ببندید. شما باید ارتفاع کیسه مواد غذایی خود را طوری تنظیم کنید که حداقل 4.6 متر از زمین فاصله داشته باشد تا دست خرس ها به آن نرسد و بعلاوه فاصله آن از خود شاخه به حدی باشد که حیوانات کوچک تر هم به آن دسترسی پیدا ننمایند.

6. پوشیدن لباس نامناسب

بزرگ ترین اشتباهی که می توان در سفر کمپینگ انجام داد، پوشیدن لباس نامناسب است. به خاطر داشته باشید که حتی اگر تعداد کافی جوراب و پتو هم به همراه داشته باشید، پوشیدن لباس های نامناسب می توانند به یک فاجعه منجر شوند.

جاش لاسکین (Josh Laskin)، راهنمای گردشگری می گوید:

پارچه کتان، می تواند تمام سفر شما را خراب کند و علاوه بر آن، می تواند بسیار خطرناک هم باشد. کتان، رطوبت را به اندازه زیادی به خود جذب می نماید. رطوبت ناشی از بارش باران، یک لحظه سر خوردن در یک رودخانه، عرق کردن یا هر اتفاق دیگری که منجر به خیس شدن شما شود، به پارچه کتان جذب می شود و کتان، رطوبت را در خود نگه می دارد. اگر شما در طول روز کوهنوردی کنید و یک شلوار جین و تیشرت از جنس کتان به تن داشته باشید، تمام عرق شما جذب این لباس ها خواهد شد و تا سرانجام سفر، این لباس ها خیس باقی خواهند ماند، به خصوص در زمان افت دما در شب؛ این مسئله به معنی احتمال بالای سرماخوردگی و آنفلونزا است.

به خاطر بسپارید که لباس هایی از جنس پشم، مواد سنتزی یا هر لباس ضد آب دیگری که برای ماجراجویی های با فعالیت فیزیکی طراحی شده است را همراه داشته باشید.

7. آماده نبودن برای اتفاقات غیرمنتظره

بسیاری از افراد عادت دارند به برترین حالت ممکن فکر نمایند، اما اگر قرار است به دل طبیعت بزنید، باید بدانید که تقریبا هیچ وقت، هیچ چیز طبق برنامه پیش نمی رود. حتی اگر گزارش 10 روزه پیش بینی آب و هوا به شما می گوید که هوا صاف و آفتابی است، حتما یک ژاکت بارانی به همراه داشته باشید. اگر راهنمای جهت به شما می گوید که در طول راه قرار است از یک رودخانه عبور کنید، چند جفت جوراب اضافه بردارید و حتی اگر در طول روز به یک هایکینگ کوتاه می روید و قصد دارید دوباره به محل کمپ برگردید، حتما یک چراغ پیشانی و چند باتری اضافی، همراه خود ببرید.

در صورت امکان، یک قطره چکان با سفیدنماینده یا قرص ید و یک سیستم تصفیه آب به همراه داشته باشید تا اگر احتیاج به آب قابل آشامیدن بیشتر داشتید، بتوانید آب را تصفیه کنید.

8. انتظار خیس نشدن

اگر قصد کمپینگ در صحرا را ندارید و نمی دانید که هوا صاف و آفتابی باقی می ماند یا نه، بارانی خود را در کوله دم دست بگذارید. همواره چند جفت جوراب اضافه و یک حوله کوچک سفری همراه داشته باشید؛ زیرا ممکن است در حین سفر به یک حوضچه آب مخفی برسید و هوس شنا به سرتان بزند یا در یک طوفان تابستانی عجیب و غریب گیر بیفتید.

خیس شدن ممکن است به شما آسیبی نرساند، اما اگر آماده نباشید و لباس اضافه به همراه نداشته باشید، می تواند در بقیه جهت به شما احساس ناراحتی بدهد. در بدترین حالت، خیس ماندن حتی ممکن است منجر به سرماخوردگی و آنفلونزا شود. وقتی به خیس شدن فکر می کنید، فقط باران را در ذهنتان متصور نشوید. لاسکین می گوید:

لباس شما ممکن است در اثر عرق کردن خیس شود. نباید فراموش کنید که دما در طول شب، کاهش می یابد، به خصوص اگر در ارتفاع بالاتر از نقطه آغاز، کمپ کنید. تصور کنید که دما در نقطه آغاز و در محل پارک کردن ماشینتان، 26.7 درجه سانتی گراد باشد. به این فکر کنید که تمام جهت را عرق خواهید کرد و وقتی به محل برپاکردن چادر در ارتفاع 900 متری برسید، دما حدود 4.5 درجه سانتی گراد کاهش پیدا نموده است.

دمای هوا به ازای هر 300 متر ارتفاع، حدود 4.4 درجه سانتی گراد کاهش می یابد. البته تمام نکات ذکرشده در بالا، بدون توجه به طوفان های غیرمنتظره یا عوض شدن ناگهانی هوا است. مسافرانی که قصد دارند به سفر کمپینگی بفرایند که بخشی از آن به قایق سواری می گذرد، باید به نکات دیگری نیز دقت نمایند. اریا کورسانو (Eria Corsano)، داستان سرای مشهور، سال ها قبل به یک سفر کمپینگ و قایق سواری در رودخانه ساکو (Saco River) در میان کوه های وایت نیوهمپشایر تا مین جنوبی رفته بود. پس از چند ساعت قایق سواری، کورسانو کنار می زند و چادر خود را روی زمین برپا می نماید. او چنین روایت می نماید:

ما آتش درست کردیم و هات داگ های به سیخ کشیده خودمان را روی آن، کباب کردیم و به خودمان افتخار می کردیم که مکانی مناسب، برای برپا کردن چادر، پیدا کردیم. اما اواسط شب بود که ناگهان آب وارد چادر ما شد. چادر را بدون جمع کردن برداشتیم و سوار قایق شدیم و در حالی که با یک دست پدال می زدیم، با دست دیگر، چادر را نگه داشته بودیم. وقتی برای جمع کردن چادر نداشتیم، چرا که دقیقا در بستر رودخانه چادر زده بودیم.

نزدیک بودن به رودخانه، حتی اگر قایق سواری هم نکنید، یک گزینه فوق العاده در سفرهای کمپینگ به شمار می آید. فقط حواستان به بالا آمدن سطح آب رودخانه باشد. به این مساله توجه داشته باشید که محل مناسب برای برپا کردن چادر، باید حداقل 60 متر از دریاچه ها، رودخانه ها و نهرها و دیگر حجم های آبی، فاصله داشته باشد.

9. حدس زدن درباره امکانات محل کمپ

ممکن است در اردوگاه های مختلفی با امکاناتی چون دوش های تمیز، اتاق های استراحت و وای فای قوی یا اردوگاه هایی با اتاق های استراحت ساده و بدون آنتن موبایل، کمپ کنید. ممکن است در نقاط دورافتاده و بدون هیچ امکانات یا تسهیلاتی نیز چادرتان را برپا کنید. چه با خانواده به یک محل کمپ مجهز سفر می کنید یا کوله بر دوش راهی دشت و صحرا می شوید، حتما پیش از سفر، اطلاعات کافی در مورد محل اقامت خود کسب کنید.

ممکن است بعضی استراحت گاه ها یا پناهگاه های کوهستانی احتیاج به رزرو از قبل داشته باشند یا برای ورود به بعضی منطقه ها حفاظت شده به مجوز های خاص احتیاج داشته باشید. بنابراین قبل از کمپینگ، راجع به مقصد خود و امکانات آن از قبل تحقیق کنید و سپس به سمت آن حرکت کنید. شاید امکان استحمام یا استفاده از سرویس بهداشتی فراهم نباشد. دستمال توالت و دیگر وسایل بهداشتی لازم را نباید فراموش کنید.

10. دست کم گرفتن حیوانات و گیاهان منطقه

اگر قرار است به یک سفر کوهپیمایی بروید یا سوار ماشین خود شوید و در جایی کمپ کنید، باید حتما از قبل درباره پوشش گیاهی و جانوری آن منطقه، اطلاعات کسب کنید. شما باید بدانید که در پی چه چیزی بگردید و از چه چیزی اجتناب کنید. به علاوه، شما باید بدانید که اگر با یک حیوان یا گیاه سمی روبه رو شدید، چه کار کنید.

لولا مندز (Lola Méndez)، در اولین سفر کمپینگ خود، چادرش را در جنگل های کشور برونئی در حاشیه رودخانه ای پر از کروکودیل برپا کرد. او به خاطر می آورد:

ما چادرمان را در یک آلاچیق چوبی بر فراز آب در نزدیکی جزیره کرکودیل ها برپا کردیم و شب، برای عکاسی به بیرون رفتیم. نور فلش دوربین در چشم پنج کروکودیل افتاد و متوجه شدیم که چقدر به ما نزدیک هستند! احتیاجی به گفتن نیست که من در تمام طول شب، نتوانستم چشم بر هم بگذارم.

به احتمال زیاد، شما با کروکودیل ها یا مارهای سمی در سفر کمپینگ خود روبه رو نخواهید شد. اما بهتر است که حواستان را جمع کنید و بدانید که در مقابل حیواناتی چون گوزن و گرگ های صحرایی چه رفتاری را باید در پیش گرفت. یک قانون کلی می خواهید؟ فاصله خود را از حیوانات حفظ کنید.

11. بازی کردن با آتش

آتش درست کردن، یکی از بخش های مجذوب کننده سفر کمپینگ به شمار میرود و هیچ کمپینگی بدون جمع شدن دور آتش، تعریف کردن داستان های ترسناک و نوشیدن چای یا قهوه در صبحگاه تکمیل نمی شود.

اما باید مکان و زمان مناسب برای درست کردن آتش را بلد باشید. زیرا این کار، ریسک بالایی دارد. برای مثال، اگر باد زیادی بوزد یا در منطقه ها آتش ممنوع باشید، باید از این کار صرف نظر کنید.

اگر هوا بارانی باشد یا بارش باران تازه تمام شده باشد هم، پیروز به درست کردن آتش نخواهید شد. برای همین بهتر است که همواره یک اجاق گاز سفری و سوخت به همراه داشته باشید تا بتوانید روی آن، غذا یا چای درست کنید.

همان طور که می دانید، آتش برافروختن می تواند بسیار خطرناک باشد. کلودیا لاروی (Claudia Laroye)، سفرنامه نویس ونکووری به این خاطره اشاره می نماید که در حین یک سفر کمپینگ، پس از سوختگی دست دختر چهار ساله اش، متوجه شده است که در کیف یاری های اولیه خود، پماد سوختگی ندارد. پس اگر با بچه های کوچک سفر می کنید، خیلی مراقب باشید. لاروی می گوید:

آموزش ایمنی در برابر آتش و رعایت قوانینی مثل نشستن در فاصله مناسب از آتش و قدم نزدن دور آتش بسیار مهم است. شما بعلاوه باید به این مساله توجه کنید که در منطقه ها با علائم هشدار، آتش درست نکنید.

حتی اگر تمام شرایط لازم برای برپا کردن آتش، فراهم باشد، شما احتیاج به فندک یا کبریت ضد آب دارید. به همراه داشتن ژل آتش زنه و جمع کردن شاخه های کوچک خشک نیز می توانند به درست کردن آتش، یاری نمایند.