در سن پترزبورگ، زندگی با تئاتر آمیخته شده است - کوه سفید

اینجا هر روز صبح تمرین است. با یک میراث 150 ساله در اپرا و باله، تئاتر مشهور مارینسکی، از نمادین مشهور سن پترزبورگ، ملقب به مرکز شمال روسیه به شمار میرود.

یوگنی اَکیموف، تنور اپرای مارینسکی می گوید: نمی توانم سن پترزبورگ را بدون تئاتر مارینسکی تصور کنم.این تئاتر و این شهر هر دو با هم توام هستند.

ایزابلا بای واتر، طراح فراوری هم در خصوص شهر سن پترزبورگ می گوید: در اطراف سن پترزبورگ خیلی قدم زدم. بسیار زیباست. گاهی غمناک و کثیف است اما من آن را دوست دارم.

دیانا ویشنِوا، هنرپیشه اول باله شرکت مارینسکی است. او می افزاید: این تئاتر خانه من است، این شهر خانه ام است. مارینسکی همه زندگی من است!

شهر سنت پترزبورگ، که در سال 1703 به وسیله پتر کبیر بنا شد اکنون به مرکز فرهنگی روسیه تبدیل شده است. با اجرای ستاره های اپرا و باله روس، تئاتر مارینسکی، بخشی از سرمایه سنتی و فرهنگی کشور را حفظ کرد.

لودمیلا مِخونوشینا مخنشینا ، مدیر هنری تاتر مارینسکی اظهار دارد: سعی می کنیم همه چیز را با دست بسازیم. به این نحو واقعا با عشق کار می کنید.

بسیاری از قطعات پرده ها و صحنه ها، زیر گنبد تئاتر و اولین بار برای شاهکارهای چایکوفسکی، موسورگسکی، موسرگسکی ، ریمسکی کورساکف و غیره ساخته شدند.

واسیلی بارخاتوف، کارگردان در تئاتر مارینسکی اضافه می نماید: اپرای روسیه در این تئاتر به دنیا آمد و در همین جا رونق گرفت. این مانند اسکالای ایتالیاست. این صحنه مانند ستون فقرات همه کارهای عظیم است. این واقعا فوق العاده است، نه تنها برای سن پترزبورگ که برای همه روسیه.

برای هر فصل تازه، طراحان لباس، صدها عدد لباس را برای صحنه آماده می نمایند. بسیاری از طراحان خارجی هم با عشق فراوان برای کسب ایده به سنت پترزبورگ می آیند.

در سرانجام بعد از ظهر، صحنه برای یک اجرای دیگر آماده است. بوریس گودنوف، اثر موسورگسکی، بر اساس تراژدی الکساندر پوشکین، از قرن نوزدهم در این تئاتر اجرا می گردد. برای فراوری این اجرای تازه، گراهام ویک، مدیر بریتانیایی این اثر کلاسیک را در روسیه مدرن، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی قرار می دهد.

یوگنی نیکیتین، خواننده باریتون اپرای مارینسکی در سرانجام می گوید: خوب در واقع این یک نگاه از خارج است. چه آن را دوست داشته باشیم یا نه، این واقعیت امروز روس هاست.

همانطور که عصر طلایی فرهنگ روسیه، هویت ملی را تحت تاثیر قرار داد، میراث آن هنوز نفوذ هنری خود را از دست نداده است.

الکسی مارکوف، یکی دیگر از خواننده های باریتون اپرای مارینسکی می گوید: طبیعت بشر آنچنان تغییر نمی نماید و امروز همانطور است که در سه قرن پیش بود: قدرت، غرور، حرص و طمع. تاریخ همواره تکرار می گردد.

در برنامه بعدی زندگی به سبک روسی، از سن پترزبورگ، مرکز شمال روسیه به جنوب و کوههای قفقاز خواهیم رفت.