هنرمندان از درد مردم بی خبر نیستند

به گزارش کوه سفید، شمسی صادقی ازجمله بازیگران تئاتری است که هم در تلویزیون و هم در رادیو تجربه فعالیت دارد. صادقی که سریال هایی نظیر ساعت شنی، زمین انسانها و آنام را در کارنامه دارد در سال های اخیر در رادیونمایش نقش های ماندگاری خلق نموده است. گپ و گفت با این بازیگر درباره فعالیت ها و هم حال و روز رسانه های فراگیر در دوران تازه بوده است.

هنرمندان از درد مردم بی خبر نیستند

برای بازیگران بیشتر از بسیاری از هنرمندان دیگر، کرونا آسیب زا بوده چون ریسک کاری شان را خیلی بالا برده. شما چطور؟ در ماه های اخیر کار بازیگری را چطور دنبال نموده اید؟

همین طور است. کرونا واقعا مناسبات کاری بازیگران را تغییر داده چون بازیگری جزو معدود مشاغلی است که بدون ماسک امکان فعالیت ندارد و همین بی ماسک بودن جلوی دوربین خطرناک است و چالش های زیادی به همراه دارد و داشته ایم هنرمندانی را که به واسطه حضور در پروژه های سینمایی و تلویزیونی دچار بیماری کرونا شدند و تعدادی را هم از دست دادیم.

به هر حال تعطیلی پروژه های تلویزیونی نیز مخاطب را با فقر محتوا روبرو می نماید.

باید دعا کنیم هرچه زودتر واکسن کرونا به دست همه و از جمله اهالی هنر برسد تا یک بار برای همیشه از شر این ویروس منحوس رهایی پیدا کنیم و زندگی به حال طبیعی خود برشود چون حتی فراوری پروژه با رعایت پروتکل های سختگیرانه باز هم درعین این که اسباب وسوسه های روحی را موجب می شود نمی تواند کاملا امن باشد. احتیاج مخاطب هم چیزی نیست که بشود از کنارش گذشت و موکولش کرد به آینده.

به خصوص در رسانه های فراگیر مثل رادیو و تلویزیون که شبانه روز در حال ارائه محتوا هستند این بی توجهی به احتیاج مخاطب ممکن است عواقب نامطلوبی داشته باشد.

بیننده و مخاطب از رسانه اش توجیه نمی خواهد و دلش می خواهد بهترین محتوا برایش فراوری شود. مخاطب کاری ندارد به این که چقدر فراوری در شرایط کرونایی سخت و سخت شده چون خود مخاطب هم آن قدر گرفتاری و دردسر و دغدغه دارد که حوصله ندارد توجیهات ما را درباره مسائل فراوری بشنود. مخاطب خسته از کرونا و خسته از فشارهای اقتصادی دلش می خواهد از سر کار که به خانه می آید تماشاگر برنامه هایی باشد که حالش را خوب کند یا اگر محل کارش رادیو روشن می نماید محتواهایی ارائه شود که با آنها احساس همذات پنداری کند.

از کارهای تازه خودتان بگویید.

به غیر از کار در سریال های تلویزیونی که آخرین آن سریال آنام بود همیشه سعی نموده ام از حضور در نمایش های رادیویی هم استقبال کنم. اخیرا در نمایش رادیویی آماده باش به کارگردانی حمید منوچهری بازی نموده ام؛ موضوع این نمایش درباره کرونا و پیامدهایش است و به نظرم از آن کارهایی است که می تواند مورد توجه مخاطب قرار گیرد.

این که در شرایط کرونایی درگیر فعالیت در پروژه ای مرتبط با کرونا شده اید چقدر اولویت شخصی تان بوده؟

کرونا تاثیرات مخرب و زیان باری در زندگی داشته است و در بعد روحی و روانی و جسمی قابل آنالیز است. به لحاظ اقتصادی هم با تعطیلی بسیاری از کسب و کارها از نظر اقتصادی اغلب مردم به شدت دچار مضیقه شده اند. این مسائل را باید طوری که هم طرح مساله شود و هم راه حل برای حل مسائل ارائه شود در آثار هنری مورد توجه قرار داد و شخصا از چنین کارهایی استقبال می کنم.

پس شما فکر می کنید رسانه های فراگیری نظیر رادیو و تلویزیون باید با تاثیرپذیری از اجتماع، محصول فراوری نمایند؟

همه آدم ها زنجیره یک پیکرند و حالا در برابر کرونا که ظلم علی السویه را شاهدیم و همه به یک اندازه در برابر این ویروس قرار دارند و فقط بعضی زودتر واکسن به دست شان می رسد و بعضی دیرتر. برای همین باید هنرمندان خیلی کوشش نمایند که در آثاری که برای رادیو یا تلویزیون فراوری می نمایند این شرایط تازه نمود داشته باشد تا مخاطب این حس را نداشته باشد که هنرمند از درد او بی خبر است و به جایش شاهد حس مثبت دوچندان نسبت به رسانه باشیم.

مردم گرفتار کرونا به غیر از ترس ابتلا، با کشمکش های اقتصادی ناشی از این ویروس هم دست و پنجه نرم می نمایند. نمایش عین شرایط مردم در سریال های تلویزیونی یا نمایش های رادیویی را چطور می بینید؟

عین شرایط که پیش رو است و برای همین انعکاس نمایشی نیز شاید بهتر باشد به سمت لایه های ژانریک برویم یعنی در بطن کمدی های سرگرمی از یا ملودرام های متکی بر رواج اصول اخلاقی به سمت انعکاس اتفاقات برویم تا محصولاتی فراوری شود که زمان دار نباشد و بعدا هم بشود از آنها استفاده کرد.

تلویزیون سعی زیادی نموده در بخش های خبری یا تحلیلی خود درباره شرایط کرونا در نقاط مختلف جهان اطلاع رسانی کند. به نظرتان این اطلاع رسانی ها چگونه باشد که به تکرار بدل نشود؟

باید سعی کرد به غیر از اطلاع رسانی های رسمی که شکل خبری دارند در بقیه محتواهای تحلیلی به سمت نوآوری هایی رفت که مخاطب فکر نکند همه چیز رنگ تکرار گرفته است. تحلیل های محتوایی مرتبط با کرونا فارغ از آن که باید از منظر متنی گوناگون و حاوی اظهارات مختلف درباره این پدیده باشند می بایست در قالب هایی ارائه شوند که نو و از نظر بصری جذاب باشند تا بیننده، کانال را عوض نکند .

در بحث سریال سازی چطور باید حرکت کرد که مخاطب تازگی را حس کند؟

مشکل بعضی نویسندگان آن است که خطر نمی نمایند و وقتی یک قالب جواب می دهد مدام می خواهند در آن قالب بنویسند و همین خودش عامل تکرار و به بن بست رسیدن می شود. متن سریال ها باید طوری نگاشته شود که اول از همه نوآوری و خطوط داستانی تازه در آن دیده شود و بعد از آن است که باید به سمت ساختارهای فرمی تازه رفت.

این نوآوری ها در رادیو چطور می تواند ارائه شود؟

در نمایش های رادیویی هم باید خیلی بر متن کارها دقت و ممارست کرد. بارها شده نمایش هایی در رادیو شنیده ایم که شاید نظیرش در تلویزیون هم نباشد چون متن کار، سنجیده و به روز نگاشته شده. اصولا هنرمندان رادیو یک نوع بی ادعایی هم دارند که یاری شان می نماید به ایفای واقع گراتر نقش ها بپردازند و هرچقدر متن های متنوع و روزآمدی دراختیارشان باشد حاصل کار بهتر خواهد شد.

آینده زندگی هنری هنرمندان رسانه های فراگیر را با وجود کرونا چطور می بینید؟

شرایط اقتصادی به شدت بد شده و کم نداریم هنرمندانی که ماه هاست بیکار شده اند و کنج خانه هایشان نشسته اند و هیچ نوع حمایتی از آنها انجام نمی شود و مدیریت هنر هم از وظیفه حمایتی اش غفلت می نماید. امیدوارم بتوانیم همه ما از این شرایط بحرانی به سلامت عبور کنیم و باز شاهد حضور هر چه بیشتر هنرمندان اصیل در رادیو و تلویزیون باشیم.

منبع: آرشام خدادوست - رسانه / روزنامه خبرنگاران

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 8 فروردین 1400 بروزرسانی: 8 فروردین 1400 گردآورنده: agdagh.ir شناسه مطلب: 1204

به "هنرمندان از درد مردم بی خبر نیستند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "هنرمندان از درد مردم بی خبر نیستند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید