از استقبال تا بدرقه یک مهمان ناخوانده خبرنگاران - کوه سفید

گروه دانشگاه خبرنگاران، الهه اکبرزاده؛ بعد از گذشت یک سال از ورود کرونا، چگونه زیر پای این مهمان ناخوانده را جارو کردیم و برای رفتنش چه کردیم؟ همان طور که انتظار می رفت، از همان روزهای نخست، کشور دچار پریشانی بسیار شد. درحالی که رئیس جمهور دستور عادی شدن همه چیز از شنبه را داد؛ همه گزارش ها حکایت از اسفند و نوروز و حتی سالِ نوی کاملاً غریبی داشت.

گرچه این ویروس، از مدت ها قبل در بعضی مناطق دنیا شایع شده بود و به رغم ادعای مسئولان، آمادگی کافی برای مقابله با این ویروس در مردم شکل نگرفت و نگاه ها به گونه ای بود که گویا هیچ وقت قرار نیست این بیماری دامن گیر ما هم گردد. انتها ورود کرونا به ایران، موجب ترس و دستپاچگیِ مقطعی و سپس خستگی و وادادگی در مردم شد.

در مقابلِ زیرسوال بردن اعتبار آمارهای رسمی حتی از سوی نمایندگان مجلس، اخبار ضدّ و نقیض و استاندارد های دوگانه رسانه ها ی ملی و معاند، که در فضای بی اعتمادی مردم به مسئولان، به سردرگمی و حیرانی مردم می افزودند، کوشش عمده پزشکان، کادر درمان و وزارت بهداشت، در فضای مجازی و رسانه های رسمی، آرام کردن مردم در عین مطلع سازی شان بود.

کوشش ها برای مدیریت بحران خصوصاً از سوی وزارت بهداشت ادامه داشت و پس از محدودیت هایی که خیلی دیر، در فروردین سال نو اعمال شد، ما پیروز به کنترل نسبی پیک نخست شدیم. کوشش نهادهای مختلف و همکاری مخلصانه و جهادی مردم نیز رفته رفته به بهبود اوضاع یاری کرد؛ خصوصاً که ایران به لحاظ تامین مواد غذایی و بهداشتی مورد احتیاج، کمتر گرفتار کمبود شد. پس از آن با توصیه های موکد رهبر انقلاب و بعضی مراجع، اماکن مذهبی تعطیل شدند و مراسمات دینی به شیوه ای متفاوت از گذشته و با کوشش حداکثری در رعایت دستورالعمل های بهداشتی انجام شدند.

پذیرش اعمال محدودیت ها در ساعت کار مشاغل و تردد در اماکن عمومی و مسافرت ها، برای دولت به دلیل اقتصاد ضعیف و بیمار ایران و برای مردم از آن جهت که از دولت فاصله گرفته بودن بسیار سخت بود؛ از همین رو ممنوعیت های سفر به استان هایی با شرایط قرمز، تعطیلی مشاغل در ساعت 18 و ممنوعیت تردد پس از ساعت 21، بسیار دیر اعمال شدند و مردم نیز توجه کافی به آن نشان ندادند.

یکی دیگر از بحث برانگیزترین موضوعات در رابطه با کرونا، بحث خرید واکسن و وارد کردن آن به کشور و ساخت واکسن کرونا در کشور بود که متأسفانه در این مورد درحالی که افکار عمومی بسیار زود بر موجی که از خارج از کشور راهنمایی می شد، سوار شدند و مطالبه خرید واکسن را داشتند، هیچ توضیحی در رابطه با نوع و قیمت واکسنی که قرار است تهیه گردد و نقش نهادهای بین المللی مثل کواکس از سوی مسئولان ارائه نشد؛ تا زمانی که رهبری در خصوص ممنوعیت ورود واکسن های آمریکایی و انگلیسی به کشور اشاره کردند. تازه پس از آن کوشش ها در تبیین این تصمیم و توضیحات درباره واکسنِ جایگزین از سوی مسئولین ارائه شد.

به طور کل تا به امروز کوشش های زیادی برای مدیریت کرونا در کشور اجرا شده است اما نکته مهم آن است که در ماه های آینده چالش های عظیمی پیش روی کشور است. چالش هایی از قبیل مدیریت تعطیلات سالِ نو، مدیریت فضای تبلیغاتی انتخابات، مدیریت تجمعات عظیم مثل مراسمات مذهبی و کنکور و مدیریت افکار عمومی که اگر تا به ثمر نشستن واکسیناسیون به درستی مدیریت نشوند می توانند کوشش های چندین ماهه کادر درمان و مردم را از بین ببرند.

آنچه از سیاست های اعمالی در مقابله با اپیدمی کرونا در یک سال اخیر در کشور مشهود است؛ تعلل دولت در سیاست گذاری هایی همچون اعمال محدودیت تردد خصوصاً در سفرهای بین شهری، بازگشایی مدارس در شهریورماه، تاخیرهای فراوان در برگزاری کنکور سراسری 99، مدیریت ناصحیح در حوزه مالی و گرانی های نابجا و مدیریت نادرست احتکارهای گاه و بیگاه و کوشش یک ساله پزشکان و پرستاران و مسئولین درمانی کشور و اعمال سیاست های دنیا شمول فاصله گذاری و استفاده از ماسک و... بوده است که در کنار مدیریت محدود افکار عمومی در روبرو با مسائل مختلف مرتبط با کرونا به طور کل عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشته است.

امید است با همکاری بیشتر در وضع قوانین و تخصیص بودجه میان دولت و بخش های بهداشتی و درمانی و یاری بیشتر چهره های مطرح و افراد تاثیرگذار به کادر درمان و همچنین تشویق مردم به رعایت دستورات بهداشتی پیروزی کامل کشورمان را در مقابله با این ویروس منحوس دنیای ببینیم.

الهه اکبرزاده - دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه تهران

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.